Środek trwały - samochód

Jeśli samochód osobowy zostanie wpisany do ewidencji środków trwałych, podatnik może wliczać
w koszty działalności gospodarczej wydatki w pełnej wysokości. W takim przypadku pojazd
podlega corocznym odpisom amortyzacyjnym z tytułu zaliczenia do środków trwałych używanego
samochodu, jeśli został zakupiony prywatnie jako samochód nowy, gdyż kryterium używalności
spełnione musi być przed zakupem. Oznacza to, że choć jako wartość początkową przyjmie się
aktualną wartość samochodu, amortyzacja powinna być rozłożona na 60 rat miesięcznych. Poza
amortyzacją będzie można wliczać w koszty wszelkie wydatki poniesione na samochód.

Podatnik prowadzący ewidencję środków trwałych jest zobowiązany podać w niej datę nabycia
środka trwałego lub wartości niematerialnych albo prawnych. Niekoniecznie musi to być data
równoznaczna z wpisem do ewidencji, czy tym bardziej z datą przyjęcia do używania. Datą nabycia
jest zazwyczaj data figurująca na fakturze, rachunku albo umowie cywilnej, przenoszącej prawo do
środka trwałego na podatnika, który zamierza prowadzić amortyzację. Szczególnie istotne
znaczenie ma data nabycia w przypadku, gdy podatnik decyduje się na zakwalifikowanie do
składników majątku firmy rzeczy nabyte dużo wcześniej, zwłaszcza gdy samo nabycie nie było
jeszcze bezpośrednio związane z działalnością. Dzięki temu bowiem można ustalić, czy podatnik
dokonał w sposób właściwy określenia wartości początkowej środka trwałego.

Podstawa prawna: Art. 22a, art. 22g-22i oraz art. 22n ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku
dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930, z późn. zm.).

<<<powrót