Jeśli jesteś właścicielem nowo utworzonego podmiotu gospodarczego, bez uwzględnienia formy prawnej, i zastanawiasz się czy otrzymasz finansowanie zewnętrzne w formie leasingu, to musisz rozważyć i to, że niejednokrotnie Spółki leasingowe zażądają od Ciebie wskazania zabezpieczenia transakcji.
Zazwyczaj wystarczającym zabezpieczeniem umowy leasingu jest
weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową.
Jednakże w przypadku gdy transakcja obarczona jest zbyt wysokim
ryzykiem, bądź leasingobiorca nie posiada wystarczającej zdolności
kredytowej bądź ta budzi zastrzeżenia leasingodawcy bądź też
leasingobiorca utworzył nowy podmiot gospodarczy, Leasingodawca
zażąda dodatkowego zabezpieczenia.
Przyjętą powszechnie formą zabezpieczenia jest poręczenie. Może to
być poręczenie osoby trzeciej lub zastaw na rzeczy, należącej do
osoby trzeciej lub też hipoteka ustanowiona na nieruchomości, której
właścicielem jest osoba trzecia. Poręczycielem może być zarówno
dobrze prosperująca firma, przyjmuje się do badania kondycji
finansowej dwa pełne okresy rozrachunkowe, lub wiarygodna osoba
fizyczna, posiadająca odpowiedni majątek trwały, a przez to
wypłacalna, np. współmałżonek lub udziałowiec w spółce. Często
spółki leasingowe jako zabezpieczenie przyjmują weksel
leasingobiorcy, poręczony przez udziałowców i ich
współmałżonków lub też członków zarządu i ich współmałżonków. Oni są
wówczas poręczycielami wekslowymi w transakcji leasingu. Wyborem
takiej formy zabezpieczenia jest fakt, iż weksel in blanco jest
jednym z najdogodniejszych sposobów zabezpieczania umów.
Co jednak zrobić gdy nie leasingobiorca nie ma możliwości
przedstawienia leasingodawcy poręczyciela? W stosunkowo dobrej
sytuacji są ci leasingobiorcy, którzy decydują się na zakup nowego
sprzętu (maszyn, urządzeń). Co raz powszechniej mamy do czynienia z
umowami odkupu składanymi przez dostawcę wobec leasingodawcy. Jednak
to w gestii leasingobiorcy jest uzyskanie przyrzeczenia od dostawcy,
przed sfinalizowaniem transakcji, iż dojdzie do zawarcia umowy
odkupu pomiędzy wskazanymi stronami. To jak długo ma trwać to
uprawnienie strony mogą uzgodnić, jednakże czas trwania tego
uprawnienia nie może przekroczyć pięciu lat od chwili zawarcia umowy
lub od chwili wprowadzenia do niej (później) zastrzeżenia o prawie
odkupu.
Wykonanie prawa odkupu polega na złożeniu leasingodawcy przez
dostawcę (zbywcę) stosownej treści oświadczenia. A zatem przyjmuje
się, iż jednostronne oświadczenie woli zbywcy o skorzystaniu z prawa
odkupu rodzi obowiązek przeniesienia z powrotem prawa własności,
czyli wykonania czynności rozporządzającej, pod pewnymi warunkami.
Szczegółowe warunki prawa odkupu zawierają strony w trakcie
uzgodnień przy zastrzeganiu prawa odkupu.
Leasingobiorca, który stał się stroną umowy sprzedaży w wyniku umowy
leasingu z zastrzeżeniem prawa odkupu ma obowiązek zachowania
przedmiotu sprzedaży w stanie - na tyle, na ile to możliwe nie
zmienionym, a zwłaszcza nie pogorszonym. Jednakże gdy strony
uzgodniły znacznie niższą cenę odkupu możliwe jest pominięcie tego
obowiązku. Prawo odkupu nigdy nie zwalnia leasingobiorcę od
rzetelnego wywiązywania się z umowy leasingu.